Novgorod-Moscou

Zondag 9 Augustus, de wekker gaat vroeg... We waren allebei wel redelijk op tijd naar bed gegaan maar toch de grootste problemen om uit bed te komen. Dick haalde s'ochtends de lunchboxen op terwijl ik nog even snel onder de douche sprong. De eerste teams zagen we al voorbij rijden... De etappe van vandaag is met 525 km een van de langste uit deze rally. We hadden dus geen idee hoe of wat de staat van de wegen zou zijn, want slecht wegdek kan betekenen dat we er zo een of twee uur langer over doen. Gelukkig was het zondagochtend nog heel erg rustig op de weg. De ochtenddauw en een laaghangend zonnetje zorgden weer voor mooie foto's. Het valt onderweg op dat er al opvallend veel vissers actief zijn, de een vist uit een bootje, de ander vanaf een brug. We komen weer langs heel veel bossen en ook gebieden die eigenlijk geschikt zouden moeten zijn voor akkerbouw of vee. We zien alleen nergens koeien, schapen, varkens en paarden... Erg raar. Wel kon je zien dat hier en daar aan hooibouw gedaan wordt, maar alles blijft leeg nadat er gehooid was. Tegen een uur of negen zien we ineens overal rokende potten langs de weg, we denken dat dit van verse koffie was, maar zeker weten doen we het niet. Omdat er veel kilometers gereden moesten worden hadden we geen tijd om overal te stoppen. Eigenlijk lijkt het gewoon een doordeweekse dag te zijn, want het werd steeds drukker. Vrachtwagens reden continue,maar ook alle winkeltjes waren gewoon open. De eerste stop maakte we na zo'n 250 kilometer gereden te hebben, dus ong. halverwege de etappe. Het was hoog tijd voor een bakje koffie want we hadden geen ontbijt gehad voor ons vertrek. Direct op de parkeerplaats weer zeer veel geinterresseerden en overal kwamen de camera's weer tevoorschijn. Ronald bleef maar even bij de auto ondanks dat er een politiepost op de hoek zat. Koffie smaakte prima, de lunchbox was eigenlijk ook wel prima. Na de lunch weer een flink stuk gereden tot de tankstop, we waren nu nog maar een kleine twee uurtjes voor Moskou. Ook hier weer een aantal enthousiasten om een paar foto's te maken. We blijven nog even staan om de benen te strekken en daarna weer vlug door. Het werd ondertussen al echt druk op de weg, en de Russen zijn ook aardig wakker geworden. Er werd volop gezwaaid en getoeterd, de mensen moeten wel pijn in hun nek hebben van het nakijken, dit hadden ze blijkbaar nog nooit gezien... Vlak voor Moskou werd het pas echt een gekkenhuis op de weg, er werd links en rechts ingehaald, over de vluchtstrook en door de berm (met kuilen zo diep dat de auto's bijna vliegen), kortom gewoon chaos. Een weg met drie rijbanen werd er gewoon een met vijf rijbanen, dus gewoon door het midden. De handsfree set is hier nog niet bekend, er word veel gebeld met de gsm in de hand. Goed oppassen geblazen dus en als we kort voor de ringweg van Moskou te maken krijgen met enorm veel in- en uitvoegend verkeer raken we Max die achterop reed kwijt. Wij reden eigenlijk ook gelijk de ring op al verkeerd, we hadden de ringweg naar het oosten moeten hebben, en reden naar het westen... Gelukkig konden we een paar kilometer verderop weer keren en de goede weg vervolgen. Wat een gigantische stad, 15 miljoen inwoners, 30 km breed en 40km hoog, en heel erg veel verkeer, zo'n 70 procent van de inwoners heeft een auto! Op de ringweg ook chaos, echt iedereen was aan het toeteren en zwaaien naar ons, het was flink oppassen geblazen want niemand keek meer voor zich uit. Na een paar kilometer zijn we van de ring af gegaan en de Tomtom bracht ons toch wel redelijk makkelijk weer naar het hotel. Nadat wij ingechecked hadden zijn we eerst maar eens een welverdiend biertje wezen halen bij de bar van het restaurant, daarna nog maar eentje. We hadden ondertussen wel als sms contact met Max en Ans, die hadden een blonde Russische dame meegenomen die zo ongeveer de weg wel wist naar het hotel. Dat ging soms via de trambaan die een paar meter naast de doorgaande weg ligt. Helaas duurde het nog een hele tijd voordat Max en Ans het uiteindelijk gevonden hadden, het is ook zo'n grote stad en het lijkt allemaal op elkaar... Wij waren als eerste team binnen, Max en Ans kwamen als laatste en dat zegt wel iets over hoelang ze gezocht hadden. Zelfs Helmut met zijn barrel was er eerder, hij werd met de autoambulance binnen gebracht omdat hij een kapot wiellager had... Gelukkig konden we toch nog met z'n allen eten in het restaurant bij het hotel, en het werd een gezellig einde van een lange dag. Moskou is bereikt, we vanaf nu rijden we dus weer huiswaarts.... Maar eerst nog even de stad bekijken, daarover de volgende keer meer!

Groetjes Dick en Johan

En vergeet vooral niet een berichtje voor ons (team) achter te laten. Ciao