Wenen

Vrijdag 21 Augustus, ook vandaag weer een warme start van de dag. Echt uitslapen was er weer niet bij. Al snel was iedereen de spullen weer aan het inpakken en ons ontbijt werd de laatste sneetjes brood. De route werd nog even doorgesproken en wij besloten om vandaag zoveel mogelijk binnendoor te rijden in Hongarije, de snelwegen waren namelijk behoorlijk saai. Doordat we redelijk optijd vertrokken kwamen we in Budapest nog in de drukte van de ochtendspits terecht. Onze motor kwam precies tot 100 graden maar gelukkig nog niet aan de kook, dit schoot niet echt op. Na een tijdje ging dan toch het tempo wat meer omhoog zodat de motor weer een beetje kon afkoelen. Al snel vonden we de doorgaande weg richting Gyor. De eerste 10 kilometer waren er volop rotondes en verkeerslichten aanwezig waardoor het tempo niet hoog lag, later ging het gelukkig wel goed. De kilometers begonnen ineens goed op te schieten. Bij de tankstop ging ook alles goed, wel raar is dat de pompbediende wel heel graag octaangehalte 100 (racing) aan ons wou verkopen, Dick zegt uiteindelijk gooi hem maar vol. Na de tankstop gaat er iets mis. We zitten allemaal achter het stuur maar Max en Ans die als laatste vertrokken zagen we al heel snel niet meer in de spiegel. Na een kwartiertje hadden we nog niet te pakken gehad via onze mobieltjes en hebben we allemaal onze auto aan de kant gezet. Nog een kwartiertje later besloten Geert en ik om toch maar om te draaien en ze tegemoet te rijden. En terwijl we terugreden kwamen we ze alweer tegen. Dus weer omgedraaid en aangesloten bij de rest van de groep. Ze hadden de auto stilgezet omdat er rook onder het dashboard vandaan kwam. Alleen hadden ze nog geen idee waarvan... Daarna gingen we als een speer weer verder. Na anderhalf uur kwamen we nog langs een pomp met een groot restaurant erbij en daar hebben we even lekker geluncht. Ook het vignet voor Oostenrijk werd hier gelijk aangeschaft. De route via de nationale wegen waren opzich wel goed te rijden en eigenlijk helemaal geen last hier van vrachtverkeer. Wel speelde de warmte weer behoorlijk op en pas de laatste 60 kilometer vanaf de grens naar Wenen kunnen we lekker uitwaaien door de rijwind. Tegen vijven kwamen we aan op de camping en gelukkig konden we hier ook weer een eigen plekje uitkiezen. Het werd een plekje onder de bomen met eigenlijk de hele dag wel schaduw. Even later vertrok Max naar het vliegveld om Allard en Sylvia op te halen. Ze waren ook snel weer terug en toen ook hun de tent hadden opgezet zijn we vertrokken naar het restautantje op de camping om een lekker wienerschnitzel te halen. Die zijn hier zeker niet duur en smaken prima. Omdat we nog in onze korte broek en tshirt liepen bleven we de muggen van ons af meppen. Het smeren met antimuggenspul bleek niet veel te helpen. Iedereen zat onder de muggenbulten. Daarna zijn we nogmaals allemaal weer optijd gaan slapen, de warmte overdag maakt je echt helemaal kapot...

Zaterdag 22 Augustus, vandaag zouden we optijd opstaan omdat de Fam Westerhof ons mee wou nemen naar de stad. Max en Ans zijn er bekend en er is elke zaterdag een naschmarkt in het centrum waar ze graag naar toe wilden. De ochtend begon nat en dat was voor het eerst sinds weken... Allard had nog het meeste moeite om vroeg uit bed te komen, wij waren er ondertussen al aardig aan het vroege opstaan gewend. De verse broodjes kon je gewoon op de camping halen en die Oostenrijkse semmels smaken gewoon goed. Tegen een uur of tien vertrokken we naar het station, maar onderweg kwamen we de Aussies tegen en die zeiden dat de bus veel makkelijker was. Uiteindelijk zaten we met 10 man in de bus en twee bushaltes verder stapte Frits ook in, hij was met de trein gegaan maar moest er korte tijd later weer uit vanwege werkzaamheden op het spoor, dus half uur voorsprong voor niks gemaakt. Bij het station van Heiligenstadt zijn we overgestapt op de metro die ons rechtstreeks naar Wenen Centrum bracht. Wij stapten uit bij Karlsplatz en dat was vlakbij de ingang van de rommelmarkt. Na een anderhalf uur struinen over de rommelmarkt waren we Max ook nog eens kwijt en het duurde zeker 20 minuten voordat hij vrolijk weer boven water was. Daarna met z'n allen maar een leuk eettentje wezen opzoeken voor de lunch. Voor mij stond er een English breakfast op het menu, erg toepasselijk in hartje Wenen. Na de lunch scheidde onze wegen, Max, Ans, Allard en Sylvia gingen naar het Hofburg en wij gingen met Geert naar de Maria Hilferstrasse om nog even wat te shoppen. Na wat thee en chocolaatjes gekocht te hebben zijn we nog even wat wezen drinken op het terras. De planning was om rond 17:00 weer te verzamelen om met z'n allen naar het Prater te gaan voor het diner. Helaas deed slecht weer later die middag de plannen ernstig in de war schoppen. Op het verzamelpunt stond een bandje in de stromende regen te spelen en die hadden niet echt waterbestendige spullen. De microfoons lieten het al snel afweten en de gitaren klonken ook al niet veel beter door al dat water. Uiteindelijk besloten we om toch maar weer richting Klosterneuburg te gaan en plots kwamen we de Aussies ook weer tegen en die gingen vrolijk met ons mee. Eenmaal aangekomen in Klosterneuburg was het al weer redelijk droog en de mannen hadden de dag ervoor het plaatsje al verkend en wij moesten maar even met ze mee naar bovenop de heuvel. We liepen helaas niet via de romantikstrasse die overal aangegeven stond. Bovenop was het terras gesloten maar een kroegje net om de hoek was wel geopend dus al snel werden de tafels weer verschoven en stonden de pullen bier op tafel. Het bier smaakte prima en de sterke verhalen werden weer prachtig gebracht. Wat hebben die mannen al een hoop meegemaakt. Voor Allard en Sylvia werd gelijk een heel reisplan opgesteld voor hun toekomstige tripje naar Australie. Later zijn we al wandelend opzoek gegaan naar een geschikt eettentje voor het avondeten. Het werd gevonden in de vorm van een typisch Oostenrijk restaurantje. Het eten smaakte voortreffelijk, en ook hier weer heel wat afgelachen. Later zijn we opweg naar de camping ook nog even gestopt bij een ijstentje. Het was ondertussen ook al donker geworden dus wel een beetje zoeken naar de juiste tent. Allard en Sylvia kregen s'nachts nog bezoek van een buurman die het wel fout had...

Zondag 23 Augustus, vandaag weer eens een dag zonder dat de wekker ging. Toch stonden de eersten alweer rond 07:30 naast de tent. Vlak achter de camping ligt een weg waar nog wel eens een trekker of veegmachine met een hoop kabaal voorbij rijd. Ook vandaag weer verse broodjes van de campingwinkel. Max, Ans, Geert, Allard en Sylvia besloten om met de familie naar Berchtoldstorf te gaan. We mochten wel mee maar ik had al besloten om op de camping te blijven en de site bij te werken. Er moest nog een hoop gepost worden van het verslag over Budapest. Dick nam Jacob mee naar het zwembad wat pal achter de camping lag. Zaterdag begon toch wel weer vrij bewolkt dus het was voor mij buiten werken met een lekkere warme trui aan. Na ruim twee uurtjes te hebben getypt ben ik richting het zwembad gelopen om Dick en Jacob maar eens te bestuderen. Helaas was ik ze net mis gelopen maar ik kreeg wel van de Cassiere de mogelijkheid om mijn verhaal en foto's te posten en daar was ik ze wel dankbaar voor. Tegen een uur of vier zijn we weer met de bus en metro naar Wenen gegaan, het eindpunt was het Prater. Voor mij was het ruim 17 jaar terug dat ik daar voor het laatst geweest was en het was totaal anders als dat ik mij herinnerde. Het reuzenrad hebben we maar overgeslagen want Dick en ik waren waren er al eens in geweest. In plaats daarvan werd het even wandelen langs de vele attracties die het park rijk was. Na een biertje gedronken te hebben op het terras kwamen we Max, Ans, Geert, Allard en Sylvia ook weer tegen, even later zaten we met de mannen verwikkeld in een denderende race op de kartbaan. Nog even later konden Sylvia en ik nog even lekker gillen in de achtbaan. Toen was het ondertussen ook al etenstijd en we kwamen bij een restaurant terecht die vroeger het Hollandse schipf heette. Tegenwoordig is het omgetoverd tot bar XXL. Er stonden aardig idiote dingen op het menu waarvan de topper toch wel een quad hamburger was van maar liefst 8kg! Ga dat maar eens opeten in je eentje. Voor mij was een portie spareribs (medium) van 250 gram precies voldoende. Allard kreeg 3 schnitzels waarvan er 1,5 keurig netjes ingepakt weer mee naar de camping gingen, ook het restantje spareribs van Ans ging keurig ingepakt mee terug naar de camping. Na het eten gingen we nog 2 keer 3 minuutjes karten op een kleine racebaan. Er werd meer gebotst dan geraced en Dick spande de kroon door nadat hij flink geraakt was de halve baan in omgekeerde richting aflegde. Er heerste wel enige paniek bij de medewerkers van de kartbaan. Wij konden er gelukkig wel om lachen. Opa Max blijkt een echte racekampioen te zijn, niemand kon hem bijhouden. Uiteindelijk sloten we de avond af met een ritje in een wildwaterbaan waar we met z'n vijven in een grote opblaasbare band naar beneden tolden. Ans en Dick vonden het toch niet zo leuk want we vlogen bijna de band uit. Toen we beneden waren kregen we nog een flinke slok water binnen in de band en Sylvia en Geert kregen de volle laag. Later zijn Dick en ik met het openbaar vervoer weer terug naar de camping gereisd. We deden er zeker drie kwartier langer over dan als de heenweg. Daarna toch maar weer optijd gaan slapen want het was alweer behoorlijk stil geworden op de camping.

Groetjes Dick en Johan