Sinsheim - Karlsruhe - Reims

Woensdag 26 Augustus, om zeven uur ging het wekkertje alweer en daarna konden de spullen weer ingepakt worden. Het was gelukkig snel weer droog geworden vannacht want de tent was nauwelijks nat. Het ontbijt met verse broodjes is nu bijna standaard geworden. De rit de stad verliep redelijk vlekkeloos, en ook op de autobahn schoot het lekker op. Na een 50 kilometer te hebben gereden waren we Ronald en lena kwijt dus we hadden ze even opgewacht bij een parkeerplaats. Ze moesten even het dak dicht doen van cabrio. Kort daarna begon het flink te regenen. De rest van ons team was verder doorgereden. Op het moment dat we een benzinepomp voorbijreden kregen we een smsje dat ze daar stonden te wachten, helaas waren we er dus net voorbij gereden. Uiteindelijk was het nog een klein stukje naar het museum en hebben we daar pas weer verzameld. Nadat we de entree betaald hadden zijn we eerst maar eens de vliegtuigen buiten gaan bekijken. Bovenop het dak van een van de hallen staat een Concorde en een Tuplev, beide supersonische lijnvliegtuigen die inmiddels alweer een paar jaar niet meer vliegen. Ook een golfplaten vliegtuigje wat sprekend op een Citroen Hy busje lijkt hebben we even van binnen bekeken. Dat je daarmee durft te vliegen, je moet maar een beetje vertrouwen hebben in de constructie. Toen we buiten alles bezocht hadden begon het wat te regenen dus gelukkig konden we binnen zo weer verder. Binnen vind je nog meer vliegtuigjes maar ook grote stoomlocomotieven en heel veel auto's. Ik ben altijd al gefascineerd door racewagens dus ik ben maar even grondig alle Formule1 auto's en rallywagens gaan bekijken. Er stonden er genoeg en ook van verschillende types door de jaren heen. Ook verschillende dure sportwagens staan er opgesteld, natuurlijk weer zo belachelijk met touwen en decoratie rommel dat je amper een mooie foto kan maken. In de andere hal vind je veel voertuigen van het leger zoals tanks, artillerie, vliegtuigen maar ook uniformen. Ook stonden hier wat oude trekkers, vrachtwagens en machines. Binnenin de hal spotten we de zevende en laatste Antanov An2 die we deze trip tegen zouden komen. Dick heeft hem weer uitvoerig bestudeerd. Nadat we nog even door de grote souveniershop waren gestruind zijn we weer vertrokken voor de laatste 60 kilometer naar de camping in Karlsruhe. Deze gingen helemaal binnendoor via de bundesstrasse, en dan kom je ook langs Bruchsal. We wisten het allebei niet maar er staat een flink kasteel en ook een soort paleis. Het zag er in ieder geval goed uit. Ook kwamen we bij een verkeerslicht die niet helemaal meewerkte en waar we minstens een kwartier hebben staan wachten in een soort file door het dorpje. De camping liet zich uiteindelijk weer makkelijk vinden. Iets heel aparts, om er te komen moet je vier keer rechstaf slaan, dat is toch hetzelfde als rechtdoor?
Een grote verrassing op de camping voor Rolf van de Zande, toen hij aankwam stond zijn gerepareerde traction weer op hem te wachten. Zijn vrouw wist er al vanaf maar hijzelf kon het amper geloven. Deze man was dolgelukkig. Helaas was er wel voor de slagboom op de camping nog een Duitser met een dikke tabbert caravan tegen de achterkant van de auto aan gereden. Deze kreeg een aardige cursus Hollandse (minderprettige) woorden te horen. Gelukkig is het allemaal wel weer te repareren. Deze auto is trouwens de oudste van alle deelnemende equipes en komt uit bouwjaar 1938. Helaas was er nu ook een andere auto uit deze groep die ook een hoop herrie maakte vanuit de versnellingsbak. Het serviceteam deed niks, behalve het probleem lokaliseren. De reserve versnellingsbak die er ook in Hamburg al bij was werd niet gemonteerd. Dat zou nog een spannend einde worden voor deze auto...De sfeer zat er weer goed in op de camping en vandaag werd het gewoon weer zelf koken. Iedereen had nog aardige voorraden rijst, macaroni en soep mee. Het werd weer een smakelijk maaltje. Ook de dozen en flessen wijn waren nog niet op. Toen het donker was zijn we weer lekker gaan slapen in de tent, morgen stond er weer een redelijk lange etappe voor de boeg.

Donderdag 27 Augustus, vandaag begon de dag weer met mooi stralend weer. Terwijl iedereen de spulletjes nog aan het inpakken zijn rijden de twee servicewagens al de camping af. Iedereen is aangenaam verrast, want deze horen altijd achterop te rijden. We laten ze maar gaan en gingen rustig verder met inpakken. Als wij even na 08:00 broodjes gaan halen is het vrouwtje niet zo vrolijk. Verschillende mensen die brood hadden besteld waren al weggereden en nu zat ze met een hoop verse broodjes over. Wij besluiten om het brood wat verzuimd was op te halen nog mee te nemen en gelukkig waren er meer deelnemers die er zo over dachten. Omdat het serviceteam al onderweg was besloten Dick en ik om met deze groep mee te rijden. Dick heeft genoeg sleutelervaring om hopelijk de verdere problemen te verhelpen. In ieder geval konden wij nog iets van assistentie verlenen. Ons team moest vandaag met 4 auto´s verder. Met de kaart erbij hebben we een iets andere route gemaakt wat korter, mooier en ook goedkoper in de tol was. Je moet even de stad Karslruhe door maar daarna ben je gelijk uit de drukte. De route gaat via de bundesstrasse B10 van Landau naar Pirmasens en daar heb ik met de vrachtwagen ook heel vaak gereden. Je rijd dan via een paar tunneltjes door een heel mooi stukje van Duitsland met druivenstokken en bossen. Bij de grens hebben we nog even alle auto´s afgetankt. De 3 auto´s met allemaal een (mini)Eriba caravan moesten er toch wel even flink aan werken om boven te komen. Gelukkig deed de versnellinsbak het nog steeds goed, ondanks de bijgeluiden van schrapende tandwielen. Vanaf Saarbrucken reden we via Metz en met de tolwegen naar Reims. Even na de middag werd er een parkeerplek gevonden met een mooi plekje onder de bomen. Het was ondertussen alweer erg warm geworden. Dus iedereen met de stoel onder de arm het bos in en ook de picknickspullen gingen mee. Er werden verschillende soorten soep opgewarmd, en dat is lekker met het verse brood van s´ochtends erbij. Deze groep deed elke dag uitgebreid picknicken en dat hadden wij toch wel een beetje gemist, leuk is het wel! Na de picknick was het nog 2 uurtjes rijden naar Reims. Via de tolwegen was dit heel goed aan te rijden. De overige leden van team 6 reden via de route nationale langs Verdun naar Reims. Deze route bleek ook heel erg mooi te zijn maar wel met diverse steile klimmetjes en veel rotondes onderweg. Ook de Hy bus van het serviceteam had het erg zwaar binnendoor. De uitlaat was onderweg gebroken, en hij had de loodzware aanhangwagen nog mee te slepen. In één dorpje kon de bus niet bovenkomen en werd naar boven gesleept door een Fransman met een 4x4. Uiteindelijk wist iedereen weer rijdend de camping te halen, deze keer ook weer achteraf in een klein dorpje. De grond op de camping blijkt keihard en er lijkt hier en daar ook een betonnen plaat zichtbaar te zijn. Alsof er vroeger een fabriekshal heeft gestaan. Ik had ook hier weer geen internet om mijn site bij te werken, maar 5 minuten lopen verderop zou er een restaurantje zitten waar dat wel mogelijk was. Dus Dick, Geert, Pat, Helmut, Jakob en ik gingen al wandelend die kant op nadat de eigenaresse van de camping een tafel voor zes voor ons had besteld. De 5 minuten lopen werden er wel 25! Het weggetje langs de camping was onverhard en op een gegeven moment wisten we niet meer of we wel goed zouden lopen. Jakob rende wel eventjes vooruit en zei dat we goed gingen. Toen nog bijna een kilometer via de verharde weg richting een ander dorpje gelopen. Dit zouden we dus ook nog terug moeten lopen en in het donker... Eenmaal aangekomen bleek ik aan mijn laptop dus ook niks te hebben, er was geen WiFi aanwezig. Wel stond er een andere vaste computer maar daar kwam ik al helemaal niet uit. Later wel lekker gegeten daar, allemaal een dagmenu en dat was verse (tonijn)salade met Steak Hache of varkenspootje en een ijsje toe. Ook een lekker biertje of wijntje hoorde daarbij. Helmut was gelijk na het eten weer terug gelopen toen het nog schemerig was, wij bleven nog even natafelen en toen was het ook echt donker. Dat maakt het dan ook wel weer spannend. Met de oplichtende telefoontjes konden we nog iets van de weg terug vinden. Eenmaal op de camping hebben we ons nog even uitgebreid geschoren en gedouched. De volgende morgen zouden we allemaal vroeg vertrekken richting Parijs om nog foto´s te maken bij de eifeltoren voordat we rond 13:00 verwacht werden bij ons beginpunt in Versailles.