Lviv - Debrecen - Budapest

Dinsdag 18 Augustus, eindelijk weer een fatsoenlijk ontbijt. Het hotel waar we zaten was weer heel erg mooi en luxe, waarschijnlijk zou het wel weer balen zijn als we de tent weer moeten opzetten. S'avonds zouden we het weten. Iedereen was weer optijd vertrokken voor de toch wel lange rit die we die dag op het schema hadden staan. Gelukkig hoefden we de slechte straten van het centrum niet meer door. Als we achter Geert aan rijden de stad uit valt ons op de de uitlaat wel heel erg slingerd. Tijdens de inspectie s'ochtends was niet opgemerkt dat de uitlaatrubber was gebroken. Tijdens de tankstop een korte tijd later hebben we gelijk het probleem verholpen en de uitlaat met ijzerdraad maar provisorisch vastgezet. S'avonds zouden we hem weer goed vastzetten. De weg van Lviv naar de Grens gaat door de Carpaten en deze dag zouden we eindelijk eens wat echte bergen te zien krijgen. De route was heel mooi en slingerde door het landschap, vaak langs kleine riviertjes en langs rotswanden. Hier en daar toch nog een opstakel tegen gekomen in de vorm van paard en wagen en spoorwegovergangen die meestal niet erg hard genomen konden worden. Erg veel verkeer was er niet op de doorgaande route. We stopten na een anderhalf uur bij een koffietentje met souvenierwinkeltje ernaast. Hier verkochten ze veel uit hout uitgesneden spulletjes. Het bakje koffie kwam uit een machientje uit het jaar 1960, blijkbaar waren de mesjes al jaren niet meer geslepen want het kostte wat moeite voordat alle koffiebonen gesneden waren. Toch smaakte het wel prima en na wat foto's gemaakt te hebben konden we weer verder. Na nog ruim 1,5 uur geslingerd te hebben door de Carpaten kwam de vlakke weg weer in zicht. Kort voor het stadje Uzhorod werd er nog een afslag rond de stad gemist waardoor we ook die plaats nog even te zien kregen. De doorgaande weg de stad uit was ook moeilijk te vinden omdat de wegwijzerborden ineens weg waren. Vandaag reed ik trouwens weer met Dick mee en Geert was helaas alleen. Omdat we de grens over gingen hadden wij waarschijnlijk een hoop uit te leggen met Jakob erbij... Nadat we ons gemeld hadden bij Jan Bruins van de organisatie mochten we verder naar de grens om daar weer met douanepraktijken aan de slag te gaan. Eerst moesten we de auto weer uitvoeren, dat nam zeker wel weer een anderhalf uur in beslag. Het was op het heetst van de dag en dik dertig graden. Uiteraard was er weinig schaduw te vinden en moesten we van de douanebeambten bij de auto blijven, dat is afzien. Dan denk je uiteindelijk er vanaf te zijn en mag je in de rij gaan staan voor de Hongaarse grens. Wij dachten dat dat wel een stuk sneller zou gaan maar niks was minder waar. Weer dik anderhalf uur in de snikhete zon, op een brug waar je geen kant op kan en dat is echt geen pretje. Uiteindelijk heeft alles samen 3,5 uur geduurd, gelukkig hadden we wel een uurtje gewonnen doordat we weer op onze eigen tijd verder konden rijden. De laatste 100 km naar Debrecen ging veelal over enkelbaans wegen. Eigenlijk zaten we er allemaal wel doorheen dus ik hoorde van diverse mensen dat ze geen idee hadden wat ze allemaal gepasseerd hadden. Ik kan zeggen dat ze niet veel gemist hebben. De avondspits in Debrecen viel gelukkig wel mee en we reden zo naar de camping toe. Een camping waar een reuzegroot hek voor staat en die eigenlijk altijd dicht is. Ook overdag is hij gesloten waardoor je altijd even moet toeteren waarop er iemand aan komt rennen. We vinden een plekje onder de bomen, maar echt veel gras is er niet op de camping. Van een paar Hollanders naast ons hoorden we dat het s'middags al even geregend had. Wij hebben er niks van gemerkt en zijn allemaal hardgekookt. Nadat we de tent opzet hadden besloten we allemaal om te gaan zwemmen. Er zijn drie zwembaden waarvan er eentje 24 graden is, een van 37 en een van 40 graden celcius. Die van 24 graden blijkt toch echt het fijnste te zijn. Doordat ze onder water bruine tegels gebruikt hebben lijkt het water ook erg bruin. In het bad van 40 graden voelden wij ons net als theezakjes... Daarna even snel gedouched en ondertussen was het tegen 20:00 en ook al fllink donker geworden op de camping. Er werd uiteindelijk maar een pan macaroni gekookt en dat smaakte prima. Ook de koude biertjes uit het winkeltje waren een prima afsluiting van deze warme dag. We zijn daarna toch wel lekker optijd gaan slapen en bij Geert in de tent. Deze is met ons drieen ook nog ruim genoeg.

Woensdag 19 Augustus, vandaag zijn we alle drie optijd wakker geworden. De etappe die gereden moest worden is niet zo heel erg lang, maar de warmte is wel weer verschrikkelijk. S'ochtends is het snel alweer boven de dertig graden. We reden vrij gemakkelijk de stad weer uit en via een nieuwe weg die nog niet op de kaart stond vervolgden wij de weg richting Boedapest. De nieuwe weg is erg saai. Ook verkeer is er amper te bekennen. Bij een tankstop na een uurtje rijden worden gelijk de banden weer op de juiste spanning gezet. Eindelijk hebben we weer de luxe van benzinepompen met schone toiletten en apparaten waar alles gewoon werkt. Ook vers gebakken broodjes en verse koffie is volop aanwezig. Niemand van ons had al geld gepind en dat was ook bijna onmogelijk, nergens was een pinautomaat te vinden. Door ons mede reisgezelschap wordt de munteenheid al snel omgetoverd tot huftertjes, dit omdat het in de koerslijst beschreven staat als: Hu.Ft (Hongaarse Florint). Wij houden dit uiteindelijk ook aan... Na de pauze gingen we als een speer weer opweg naar de camping. De hitte was alweer ondragelijk geworden. De weg verder verloopt saai maar wel vlekkeloos. Op de borden onderweg hadden we al gezien dat de volgende dag de redbull Airrace in de stad was dus dat was wel iets leuks om te gaan bezichtigen. Eenmaal op de camping hebben we gelijk maar de tent opgezet op een plekje onder de bomen. Dick besloot om even wat kleine boodschappen te doen aangezien het de volgende dag een nationale feestdag is en waarschijnlijk alles gesloten is. Hij komt terug met een beurs vol met poen, maar liefst 100000 huftertjes! Geert en ik hadden al besloten om de rest van de dag niks meer te doen, of in ieder geval zo weinig mogelijk! Al snel kregen we vrolijke overburen namelijk Otto en Christa, een stel uit Sneek. Wij hadden nog een blik limonade staan en al snel staan de bekers op tafel. Heerlijk limonade drinken is een prima oplossing om de warme dag door te komen. Toen Dick terugkwam hebben we gelijk de zwembroeken aangetrokken en heerlijk nog een paar uur vermaakt in het zwembad. Ook Jakob had ons ondertussen al vergezeld in het zwembad. Ze hadden een viertal grote glijbanen waarvan er twee wel heel erg snel gingen, en dat zonder de blote bips truc... We hebben ons er prima vermaakt. Daarna nog even in de wildwaterbaan wezen uitleven en aan het eind van de dag zaten we aardig onder de blauwe plekken, Jakob eigenlijk nog het meeste. Ook hier werd het redelijk snel donker dus we moesten nog even snel iets koken, dus weer rijst met gehaktballetjes in satesaus. Het smaakte prima! De afwas werd even grof gedaan en pas s'ochtends hebben we het netjes afgewassen. Ik dook lekker optijd de tent weer in en was zo vertrokken.

Donderdag 20 Augustus, de dag begint weer prachtig. Het brood wat we de vorige dag gehaald hadden smaakte nog prima. Vandaag is het een Nationale feestdag namelijk het feest v/d grondwet dus het zou wel eens erg druk kunnen worden in de stad. Wij storen ons er niet zo aan en hadden eigenlijk maar een ding in de planning staan en dat is de redbull airrace. Na zoveel dagen van reizen en stadsbezichtigingen hadden we wel eens zin in een dag vakantie. Terwijl wij ons klaarmaakten voor vertrek bleek nog maar eens hoe handig de Aussies waren. In de bankschroef van de servicebus werd de versnellingpook gelast die de dag ervoor bij de Zwitsers was afgebroken... Het werd weer 1 mooi geheel. Wij waren ondertussen al druk aan het overleggen met onze groep om van twee etappes maar eentje te maken. Zodoende zouden we al een dag eerder in Wenen zijn. Het bleek dat Max en Ans en ook Rolf en Frits al hetzelfde plan hadden. We moesten nog wel even toestemming vragen van de organisatie maar die melden wel dat dit alles op eigen risico was. Uiteindelijk besloten we om het toch gewoon maar te doen, de vrouw van Rolf en ook Allard en Sylvia zouden de volgende dag al naar Wenen komen, zodoende had iedereen er veel profijt van. Met veel zin liepen we vervolgens door de warmte naar het metrostation dat ook om de hoek lag bij de camping. Ook Hans en Ben van het serviceteam wilden de vliegshow wel meemaken. Bij het eindpunt van de metro staan we ook gelijk bij het spektakel voor de deur. Een kaartje hoeven we niet te kopen. Omdat het er toch wel redelijk druk was besloten we om toch maar vooraan en in de volle zon te wachten. Het zou nog ruim anderhalf uur duren voordat het voorprogramma zou beginnen, en wij wilden er niks van missen. S'ochtends op de camping kwam er al van alles overgevlogen. Wel moesten we twee keer lopen om lekker gekoeld water te kopen bij een van de winkeltjes, die zullen zeker goede zaken gedaan hebben. Tegen een uur eindelijk wat actie, twee dikke helikopters van het Hongaarse leger vlogen over met beide een grote vlag eronder. Kort daarna twee straaljagers van het leger die voorbij kwamen gedenderd. Daarna blijft het lange tijd stil... Was dit nu het voorprogramma waarvoor we al die tijd gewacht hadden? Dan in de komt er ineens een groot toestel opdoemen over de Donau, het vliegt op amper vijftig meter hoogte. Vanuit de speakers wordt gemompeld over dat dit de lijnvlucht zou zijn naar Dusseldorf, wij geloven er maar weinig van, spectaculair is het wel. Kort daarna komt de televisiehelikopter in actie, deze mist maar net de opblaasbare pilaren waardoor straks de toestellen zullen vliegen en doet het even voor aan de kijkers thuis. Dan om twee uur eindelijk het eerste toestel, het vliegt onder de brug door en al bij de eerste pilaar recht omhoog, gediskwalificeerd. De maximumsnelheid is met 1 kilometer overschreden... Bij nummer twee ging het wel goed, maar de derde ging ook weer te hard en was ook gelijk klaar. Toch wel heel spectaculair want ze mogen maximaal 370 kilometer p/u vliegen en dat is al heel hard, zeker op amper 10 meter hoogte en met de scherpe bochten erbij. De drukte bleek uiteindelijk nog wel mee te vallen, en we besloten om daarna maar een ander plekje op te zoeken, meer richting de bekende kettingbrug waar de toestellen onderdoor vlogen. Tijdens de wandeltocht is het pauze en ineens komen er zeven straaljagers een spetterende vliegshow weggeven. Ruim twintig minuten lang zien we hele mooie acrobatische handelingen en sommige op amper 30 meter hoogte. Dit is heel gaaf en zeker in het centrum van zo'n mooie stad. Nadat we een ander plekje gevonden hadden konden we nog wat mooie foto's maken. Daarna toch maar even de schaduw opgezocht en gelijk een lekker broodje gegeten op het gelukkig overdekte terras. We hadden allemaal wel een beetje last van de warmte gekregen. Het eerste biertje tegen het eind v/d middag smaakte ook weer prima. Geert, Dick en Ben besloten om voortijdig weer naar de camping te gaan. Hans en ik kregen nog een paar ronden te zien v/d race gevolgd door een optreden van het redbull stuntteam met vier toestellen, later nog met twee toestellen uit de jaren 50 en afgesloten door een stuntende helikopter. Het was een hele mooie dag in Budapest ondanks dat we vrijwel niks van de stad gezien hadden, maar we hadden de laatste 5 weken al zoveel moois gezien dat we nu wel eens een echte rustdag verdiend hadden. Toen we terug waren op de camping was de auto van Geert alweer gemaakt en hebben we nog heerlijk gezwommen in het zwembad. Ook hier werd het redelijk snel donker dus we moesten nog even snel iets koken. Max, Ans, Frits en Rolf hielpen ook mee en al snel kwam er een salade, rijst met gehaktballetjes en Hongaarse goulash op tafel. Met een drietal lampen erbij konden we toch nog een beetje zien wat er op ons bord lag. Ook werd er weer een doosje wijn opengetrokken. Het was een gezellige avond.