Moskou-Orel-Kharkiv

Woensdag 12 Augustus, het was weer tijd om Moskou te verlaten. Helaas waren de twee dagen hier veel te kort om alles te zien. Het ontbijt werd met de dag beter, deze keer hadden we flensjes met kaasvulling en mayonaise. Uiteraard lieten we de kaas en mayo links liggen, slechte combinatie...
Vandaag is Annoesjka jarig, dus dat werd ietsiepietsie gevierd, ze vond het nog veel te vroeg... Na het onbijt werd nog even overlegd over de route die we zouden nemen, dwars door het centrum (wat het kortste was) of via de ringweg. Het werd dus de ringweg en waarschijnlijk was dat wel de beste keuze. We vertrokken al om 8:00 aangezien er best wel een heel aantal kilometers gereden moest worden. Het verkeersaanbod richting de stad was enorm, terwijl er de stad uit amper verkeer te bekennen was. Ook op de ring oost was het onze kant op vrij rustig, de andere kant stond wel vast. De Russen rijden behoorlijk asociaal, de een na de ander komt keihard over de vluchtstrook voorbij gescheurd omdat die baan het hardste gaat... Het is toch wel oppassen geblazen, want die strook wordt ook wel gebruikt voor andere automobilisten om even lekker uitgebreid te bellen of te wachten. Ook zien we idioten die als een gek overal omheen en tussendoor scheuren, dat zijn dus wegpiraten. Gelukkig komen we allemaal heelhuids weer van de ringweg af. Gelijk komen we daar weer diverse afgeladen lada's met kofferbakken vol meloenen tegen, een grappig gezicht. Natuurlijk weer net te laat voor de foto... De Russen gebruiken hun auto vaak om spullen vanaf te verkopen, vaak staan ze dan in de kant met potten op het dak of op de motorkap... Dan na een half uurtje wordt het ineens een stuk rustiger op de weg en het landschap ziet er heel anders uit als de Noordkant van Moskou. Het wordt uitgestrekter, meer heuvelachtig en we komen zelfs de eerste akkerbouwers/ boeren al tegen. Maar in de verste verten nog geen koeien of schapen te zien. Tijdens de koffiepauze komen we bij een leuk net verbouwd tentje terecht. De bediening is vriendelijk en al snel staan ze meer te fotograferen dan te werken. Na de koffiepauze gaat het tempo ook nog aardig door, de wegen zijn over het algemeen prima te bereiden, alleen af een toe een wat slechter stukje. Gelukkig wordt er wel volop gewerkt om alles in nette staat te krijgen. Het laatste stuk naar Orel is wel beetje saai. De omgeving werd ondertussen gedomineerd door graanvelden, ongeveer zo ver als je kunt kijken. Daar hebben ze heel wat te dorsen komende weken. In Orel staan we ineens voor een verrassing, de politie was geinstrueerd dat we eraan kwamen en ineens wordt op elke hoek het verkeer tegen gehouden en worden wij de goede kant op gedirigeerd. Dat was toch wel erg makkelijk. Team 6 was als eerste weer bij het hotel en de rit verliep eigenlijk vlekkeloos. Het hotel lag middenin het centrum en omdat we om 19:30 een vergadering hadden besloten we om op tijd te gaan eten. Eerst nog wel even een biertje gehaald in de bar van het hotel en daar hebben we uiteindelijk even netjes gezongen voor Annoesjka. Na het biertje opzoek naar een geschikt restaurantje en dat viel toch wel even tegen in het centrum v/d stad. Barretjes waren er genoeg maar een eetschuur is gewoon nergens te vinden. Uiteindelijk vonden we een tentje, en na het aanschuiven van een extra tafeltje konden we er toch met z'n tienen eten. We kregen een salade vooraf en shasliks als hoofdgerecht. Dat is ongeveer het enige wat we kunnen bestellen op z'n Russisch en Dwa Biere (2 bier). Het duurde weer verschrikkelijk lang en we misten allemaal de vergadering, later krijgen we nog een korte briefing. Daarna toch maar optijd gaan slapen want donderdag moest iedereen vroeg vertrekken, de grensovergang naar Oekraine stond voor de boeg en we moesten daar wel redelijk optijd aanwezig zijn...

Donderdag 13 Augustus, de wekker gaat al om 05:30, er zijn een paar mensen niet blij... Annoesjka was zelfs beetje ziekjes dus dubbel zo erg... Even snel opgefrist en daarna de spullen maar in de Toeteren, seinen en dan nog even zwaaien, dat lijkt de normale gang van zaken hier. De doorgaande weg de stad uit werd snel weer gevonden. Op de weg naar het zuiden zien we opvallend veel monumenten, de meeste stammen nog uit de 2e wereldoorlog. Vaak staan er nog tanks of howlitzers bij. Vliegtuigen zie je nergens, over de hele dag maar enkele geteld en die vliegen allemaal heel hoog (witte strepen). Ook zie je al dat de huizen steeds armoediger worden, de gaspijpen liggen boven de grond en slingeren voor de huisjes langs. Links en rechts zien we al een paard en wagen verschijnen op het land. Dan ineens weer 5 joekels van nieuwe combines voor ons op de weg. we moeten een stuk de kant in... Het contrast tussen nieuwe en oude auto's is ook enorm. Meestal het een of het ander, we zien types die bij ons nog niet bekend zijn, misschien komt dat ook door directe import uit Japan... Dan ineens in een dorpje spot ik een blauwe politieauto, en die had ik nog niet op de foto dus flits... 5 tellen later zit die achter ons met zijn lichten en sirenes aan... als we aan de kant staan willen de agenten eens even bekijken hoe de auto er vanbinnen uitziet, een minuutje later zijn we alweer onderweg. Ze vonden hem toch wel mooi... Verders weer een rustige dag maar wel met veel gemixte groepen vandaag. We rijden later met 6 auto's verder. We verzamelden later bij een grote pomp net onder Belgorod en dat ligt zo'n 15 km ten noorden van de grens met Oekraine. We reden pas verder toen alle deelnemers er waren en dat duurde ongeveer drie kwartier. Toen we aankwamen bij de grens was er weer het nodige papierwerk te regelen. Terwijl we staan te wachten komt er een motorrijder langzaam voorbij, hij riep al 'oh nee he'... Jazeker, die kaaskoppen kom je overal tegen. De motorrijder was alleen en kwam net terug van een tour door Mongolie, dat is nog een flink stuk verder en hij had er ook al ruim 18000 km opzitten. Even kort gebabbeld maar hij stond in een gunstiger rijtje, en hij was daarna ook zo weer weg... Wij hebben uiteindelijk 2,5 uur nodig gehad om de beide grensen te passeren, en dat is niet slecht. Daarbij hebben we ook weer een uurtje gewonnen want het is hier 1 uur later dan in Nederland. De route naar het hotel was lastiger te vinden, de Tomtoms lieten het afweten en we reden direct al in een grote groep van 8 auto's verder. Wij rijden en achterop en in Kharkov zijn we direct de hele meute al kwijt. Twee keer een stoplicht tegen en we zagen ze aan de horizon verdwijnen. We besluiten om bij een pomp te stoppen en gelijk de auto nog maar even vol te gooien. De pompbediende sprak een paar worden Engels en hij wou wel even een plattegrondje tekenen waar het hotel stond. En een aantal minuten later zijn we weer op weg. Bij een groot plein rechtsaf en net daarvoor komt ook de hele groep vanuit tegenovergestelde richting en slaat ook af het plein over. Helaas mochten we daar niet in maar we deden het stiekem toch. Het werd wel een paar mensen ontwijken maar het plein was groot genoeg... Uiteindelijk wisten we zonder al te veel problemen het hotel te bereiken. Daar aangekomen hebben we gelijk maar even ingecheckt en we hebben een mooi kamertje op de negende etage. Dit keer met uitzicht op het pleintje voor het hotel, niet slecht. De plaatselijk tv is ook aanwezig en maken opnames van onze voertuigen. Die hebben ze waarschijnlijk nog nooit gezien in de Oekraine. Tijdens de vorige trip 25 jaar geleden zijn ze daar namelijk niet langs geweest. Daarna nog maar even een bierje gedronken op het terras van het hotel. Het hotel had op de onderste verdieping een eigen nachtclub/disco. We gingen s'avonds nog even naar beneden om daar een biertje te halen maar het was er eigenlijk zo goed als leeg. Dick, Max, Geert en Allen waren er aan het biljarten. Tegen een uur of een hadden we er wel genoeg van. De volgende dag stond weer een lange etappe voor de boeg...

Groetjes Dick en Johan